در دنیای مدرن تبلیغات زیادی برای دور کردن انسان ها از معنویات خرج می‌شود که قصد پرداختن به علت و هدف آن مطرح نیست،اما آنچه در حال حاضر مطمع نظر است عوارض بسیار مهم این دوری است.
اینکه چرا ادیان مختلف و خصوصا اسلام تاکید فراوانی بر “بندگی و عبادت” دارد.
تنها از دیدگاه سلامتی روان به موضوع نگاه کنیم کافی است تا انگیزه های بیشماری را فراهم آورد!
دکتر دیوید هاوکینز ارتباط میان عبادت و سطح هشیاری (Consciousness) را بصورت عددی بیان کرد و توانست بیان کند که چگونه افزایش این عدد سبب سلامتی روان و حتی شفابخشی می‌شود!
بطور خلاصه عبادت و خضوع در برابر پرودگار انسان را از خودخواهی ها دور میکند و هر چه از خودخواهی ها فاصله بگیریم ارتعاشات بسمت فرکانسهای بالاتر میل میکند و این افزایش فرکانس خود عامل بسیار مهمی است که مانع بدام افتادن احساسات با فرکانس پایین خواهد شد.
احساساتی همچون یاس/ ناامیدی/ غرور/ خشم و … فرکانس بالا شما را با خیر و نیکی و برکت و سلامتی هم ارتعاش میکند و بدلیل رزونانس ایجاد شده آنها را جذب میکنید نه احساسات منفی و خطرناک که قبلا در مورد ارتباط میان جذب آنها وبیماری های خطرناک بارها وبارها صحبت کرده‌ایم.
بعنوان شاهد بیمارانی داشته ام که بطور مدام انرژیهای مخربی همچون “عدم تمایل به زندگی”، “تمایل به مرگ”، “نفرین از سوی Entity”و “انرژی مستقیم ناشی از Entity” را جذب میکردند و پس از آغاز عبادت جذب این انرژیها به صفر نزدیک شد.
بیماران بطور کاملا مشخص امیدوار شدند و یاس و ترس کاهش شدید یافت و سرعت بهبود بطور معجزه آسایی افزایش یافت. این اثرات مثبت عبادت، تنها از یک منظر است و چنانچه آگاهانه و عاشقانه انجام شود اثرات فردی/ اجتماعی آن فوق تصور خواهد بود.
