مطلب زیبایی با تفسیر آقای دکتر انصاری از نهج البلاغه که تایید کننده ی اثرات انرژیک روح بر بدن است:
در اثر تعامل میان جسم و جان، این دو بخش به شکل مستقیم بر هم اثر می‌گذارند؛ اما تأثیر روح بر جسم بسیار قویتر و شدیدتر است. یعنی وقتی جسم آسیب می‌بیند، روح هم آزرده می‌شود، اما وقتی روح زخم می‌خورد، تأثیری بسیار عمیق‌تر و عینی‌تر بر جسم می‌گذارد. خلاف این نیز برقرار است؛ بدین معنا که اگر آدمی از نظر جسمی بیمار شود، روح می‌تواند با قوّت و قدرت وارد شود و با قدرتِ تحملِ عالی‌اش بر درد جسمی غالب شود و انسان را به سلامت از این گردنۀ دشوار عبور می‌دهد.
اما هنگامی که روح گرفتگی و قبض پیدا می‌کند، جسم نیز به تبع آن بیمار می‌شود و بر زمین می‌افتد. چه بسیار غصه‌ها و دردهایی که روح را می‌آزارد و اثر خود را در یک بیماریِ جسمی و ابتلای ظاهری نشان می‌دهد. به تعبیر دیگر، غصه‌ها و دردهای فردی، خانوادگی و اجتماعی بیش از عوامل بیماریزا جسم را بیمار و فرسوده می‌کند. این ارتباط عجیب و دقیقی است که خداوند میان این دو جزء جدایی‌ناپذیر وجود انسان قرار داده است.
فروغ حکمت؛ شرح جلد اول نهج‌البلاغهٰٰ، ص۲۹۲
